AIN NIEUWJAARSBORREL BIJ NIOD
Datum: 04 februari 2016
Tijd: 16:00 - 18:00 uur
Locatie: Herengracht 380 Amsterdam
Donderdag 4 februari 2016 hebben wij met jullie het glas geheven op 2016. Dat deden we in het mooie gebouw, waar het NIOD is gevestigd op Herengracht 380 in Amsterdam.
De nieuwjaarsborrel 2016 in het NIOD, waarbij zo'n 35 leden van het AIN aanwezig waren, was een groot succes.
Hilde Klein opende met een welkomstwoord, inclusief een korte uiteenzetting van de plannen voor het komende jaar en stelde de twee nieuwe bestuursleden Natascha Bregstein en Sigrid Philips voor.
In kleinere groepjes werd er een rondleiding door het NIOD gegeven. Vooral het archief, in de kluis van het gebouw dat vanaf 1921 van de Deutsche Bank was, maakte diepe indruk op de aanwezige informatiespecialisten.
Maar ook de Moorse badkamer in dit gebouw uit 1890 sprak tot de verbeelding. Menigeen vergaapte zich aan de potpourri van architectuur van dit pand, dat pas in 1997, voordat het NIOD er zitting nam, in zijn originele staat werd gerestaureerd.
Na de uitgebreide rondleiding was er tijd voor de gezellige netwerkborrel met heerlijke hapjes en drankjes, verzorgd door Loekie, waarvoor hartelijk dank!
Al met al was het weer een inspirerende en gezellige nieuwjaarsborrel!
, schilder/ graficus.</p>
<p>Weinig mensen weten reeds op jonge leeftijd wat zij ‘later’ willen worden. Harry van Kruiningen, die toen nog gewoon Henri A. Janssen heette, wist het al op 14-jarige leeftijd: vrij kunstenaar. Hij had echter de pech dat hij in een vaderloos gezin in armoede opgroeide. Al op jeugdige leeftijd moest hij werken voor de kost. Naar een kunstopleiding gaan, was uitgesloten. Zijn moeder, die weduwe was, knoopte de eindjes aan elkaar door kamers te verhuren. Van één van de huurders kreeg de kleine Harry een verfdoos. Dat was het begin van zijn verbeten strijd om kunstenaar te worden. Hij volgde een avondopleiding voor tekenaar en toen hij een erfenis kreeg van een verre oom, kon hij naar een dagopleiding voor tekenleraar. Hij leerde daar echter niet schilderen, waarschijnlijk omdat hij voortijdig de opleiding verliet. Hij leerde het zichzelf, met zijn tong tussen zijn tanden. En hij deed het goed, want niet lang daarna kreeg hij de ene tentoonstelling na de andere in beroemde kunstzalen. [libimg class=noborder align=right>/upload/afbeeldingen/Fotoos/zelfportretkruiningen_thumb1.jpg[/libimg>Zijn stijl was de Nieuwe Zakelijkheid, een realistische schildertrant waarbij de objecten heel precies werden geschilderd. De crisis van de dertiger jaren was echter spelbreker. Hij verkocht jaarlijks één schilderij aan de Gemeente Amsterdam en verder leefden ze van een uitkering en van de (geringe) inkomsten van zijn vrouw, die hij bij de CPN had leren kennen.<br />
Als communist en lid van de CPN leefde hij naast zijn kunstenaarschap een leven als activist en satirisch tekenaar voor de Tribune (de voorloper van De Waarheid). Voor en tijdens de oorlog vervalste hij persoonsbewijzen en zond hij illegaal berichten naar Moskou. Tot hij in 1943 werd opgepakt. Hij kwam vrij, maar dook onder.<br />
Na de oorlog gooide hij zijn kunstenaarschap over een andere boeg en ging hij grafisch werk maken waarin hij zijn fantasie de vrije loop liet. Grafiek is een ‘democratisch’ medium, het is immers goedkoop en voor iedereen bereikbaar. Zijn socialistische visie op het leven heeft hij nooit verloochend en we zien zijn maatschappelijk engagement als een rode draad door zijn leven en werk. Zijn grafisch werk kunnen we typeren als abstract-figuratief, poëtisch en soms surrealistisch. Hij was een perfectionist en was technisch ongeëvenaard.<br />
Uiteindelijk kon hij goed leven van zijn kunst en hij verklaarde met trots: ik ben altijd een vrij kunstenaar gebleven.<br />
Voor meer informatie en veel afbeeldingen van deze veelzijdige kunstenaar kun je naar<a href=){kind=link}
